Xeon

اولین مدل‌هایش در سال ۱۹۹۸ عرضه شدند، پردازنده‌های رده بالایی هستند که مخصوص سرورها و ورک‌استیشن‌ها طراحی شده‌اند. این CPUها چندین ویژگی دارند که در سری رایج Core وجود ندارند.
برای مثال، مدل‌های Xeon معمولا تعداد هسته به مراتب بالاتری دارند، یعنی حتی تا ۲۸ هسته و ۵۶ ترد هم بالا می‌روند. آن‌ها همچنین حافظه نهان یا Cache Memory بسیار بیشتری دارند (بین ۴ تا ۶۰ مگابایت)، که البته سری با سری متغیرند.
البته مدل‌های ارزان‌تری هم از Xeon وجود دارند. حتی مدل‌های دو هسته‌ای و چهار هسته‌ای هم میان آن‌ها پیدا می‌شوند که برای کارهای نه چندان سنگین مناسب هستند.

قبل از این که به سوال اصلی جواب دهیم، باید در نظر بگیریم که نقش CPU در یک کامپیوتر گیمینگ چی است. این یک حقیقت است که مهم‌ترین قطعه سخت‌افزاری در یک کامپیوتر گیمینگ نه CPU، بلکه GPU است.
دلیلی دارد که CPU «واحد پردازش مرکزی» نامیده شده است. چون در راس قرار دارد و همه چیز را کنترل می‌کند. اما باید به یاد داشته باشید که بازی‌ها فشار چندان زیادی به پردازنده وارد نمی‌کنند. اکثر کاری که یک CPU در بازی انجام می‌دهد، دادن فرمان‌های لازم به GPU است.
پس در نهایت GPU اصل کار را انجام می‌دهد و CPU… بیشتر نقش یک مدیر را دارد. اما برویم سراغ سوال مهم بعدی.احتمالا این اصطلاح را زیاد شنیده‌اید و هنگام تحقیق و پرسش درباره کامپیوتر زیاد آن را دیده‌اید.

گلوگاه یا Bottleneck

وقتی ایجاد می‌شود که یک قطعه سخت‌افزاری مانع کار کردن قطعات دیگر در نهایت سطحشان شود. وقتی می‌گوییم CPU باعث ایجاد گلوگاه شده است، یعنی این قطعه نمی‌تواند در سرعت کافی فرمان‌ها را به GPU بدهد. در نتیجه، GPU در نهایت توان خود کار نمی‌کند و پرفورمنس شما در بازی افت می‌کند.
اما آیا به یک پردازنده Xeon نیاز دارید تا با گلوگاه مواجه نشوید؟ به هیچ وجه. حتی پردازنده‌های Core i5 هم برای بازی کردن کافی هستند و هیچ گلوگاهی ایجاد نمی‌کنند. شاید تنها دلیلی که به این حجم از قدرت اضافی نیاز داشته باشید این باشد که بخواهید کارت‌های گرافیک رده بالایتان را SLI کنید.

به طور خلاصه، نه. یک پردازنده Xeon صرفا برای گیمینگ نمی‌ارزد. آن‌ها CPUهای به شدت قدرتمندی هستند که برای کارهای محاسباتی و مولتی‌تسکینگ سنگین طراحی شده‌اند. هیچ کدام از این کارها در یک کامپیوتر گیمینگ وجود ندارند و فقط در ورک‌استیشن‌ها و سرورها پدیدار می‌شوند.
همچنین این پردازنده‌های Xeon به شدت گران هستند و اکثر مدل‌هایشان بالای ۱۰۰۰ دلار قیمت دارند. حتی اگر یک مدل ارزان‌تر و ضعیف‌تر پیدا کنید، آن پردازنده سوکت و معماری مخصوص خودش را دارد که باعث می‌شود اکثر مادربردها با آن سازگار نباشند و پرفورمنس داخل بازی هم افت کند.
پس تنها در حالتی می‌توان خرید این CPUها برای گیمینگ را توجیه کرد که بخواهید یک ورک‌استیشن قدرتمند ببندید، یا یک کارت گرافیک بسیار قدرتمند را SLI کنید. در غیر این صورت، سری Core همواره انتخاب بهتری خواهد بود.

منبع: دیجیاتو